PARVATİ VADİSİ / Kasol – Manikaran

” Sabahın erken saatlerinde sisler dağların üzerinden yavaşça yükseliyor, dağılan sislerin ardından yepyeni bir vadi çam ormanlarıyla bambaşka bir boyuta açılıyor. Güneş dağların doruklarında yükselirken gözlerim sonsuz yeşilliğin hayranlığına dalıyor. Ormandaki patikalarda yürüyerek Parvati nehrinin şarkısını dinliyorum, dev çam ağaçlarının katman katman gövdelerine sarılıyor, sırtımı dayayıp onlarla konuşuyorum. Parvati nehrinde yıkanır iken yanımda uçuşan kelebekleri seyre dalıyorum..” Mayıs. 2016

Kasol , Parvati nehrinin yanında, Bhuntar ve Manikaran arasında 1640 metre yükseklikteki Parvati Vadisi’ nin eteklerine kurulmuş kasabalardan bir tanesi. Sırt çantalıların uğrak yeri olduğu için kasaba merkezi ve çevresi hostellerle dolu.

Özellikle İsrail’ li gezginlerin uğrak yeri olmuş ve menülerin çoğu hibru dilinde. Yürüyüş, tırmanış, dağ ve kayak sporlarının yapıldığı muhteşem Parvati Vadisi su yönünden de oldukça zengin bir bölge, Parvati Nehri Himalayalar’ dan güneye doğru çağıldayarak akıyor.

Kasol’ den Manikaran’ a doğru yürürken çevredeki köylerden geçtim.

Manikaran’ a varmadan yolun kenarına kurulmuş derme çatma evin önünde civcivlerle oynayan bir çocuk ile çiçekli şapkasıyla dedesini gördüm.

Yanıma gelen genç baba biraz ingilizce biliyordu. Çocuğun ismi Shiva, annesi ölmüş ve dedesiyle birlikte büyüyor. Civcivleri yeni olmuş, Shiva mutlukla dolu gözleriyle onların etrafında koşturuyordu.

Davulum Shakti’ yi çaldım, Shiva çok sevdi, o da çaldı. Genç baba Kahana tapınaklarda davul çalıyormuş, gel Manikaran’ a birlikte gidelim seni akrabalarımla da tanıştırayım dedi, Shiva ve dedesine veda edip yola koyulduk.

                          MANİKARAN

Manikaran, 1760 m yükseklikteki dağların üzerinde kurulu, her tarafından sıcak şifalı sular fışkıran, kaplıcalarla dolu, Hindu Shiler’ in kutsal şehirlerinden bir tanesi.

Deneysel jeotermal enerji tesisi buraya kurulmuş. Yüzlerce insanın şifalı kaplıcalarına geldiği ve Shili hacıların ziyaret ettiği Manikaran’ da çok önemli eski tapınaklar bulunuyor. Parvati nehrinin üzerine kurulmuş köprülerden geçerek çevreye yayılmış tapınakları ziyaret edebiliyorsunuz.

Hindular için de kutsal olan bu doğal kaplıcalarla dolu kasabada aynı zamanda Lord Lama, Krishna, Vishu, Shiva ve Parvati adına inşa edilmiş, tahta işçilikleriyle baştan aşağı dolu birbirinden muhteşem tapınaklar var.

Bir efsaneye göre Shiva ve Parvati vadide dolaşırlarken, Parvati küpelerinden birini düşürür. Mücevheri yılan Tanrı Shesha – Nag ele geçirir ve onunla birlikte dünyada ortadan kaybolur.

Shesha- Nag , Shiva kozmik dansı ” Tandava ” yı yapmaya başlayınca teslim olur ve mücevheri suyun içine fırlatır. Ve oradan sıcak sular fışkırmaya başlar, sular vadinin etrafına yayılır ve böylece Tanrıça Parvati’ nin kaybettiği mücevher ortaya çıkar.

İnanılmaz yeşillikteki bu vadide Shiva ve Parvati , 11.000 yıl boyunca yaşarlar. Manikaran ‘ ın ismi de efsanedeki Parvati’ nin mücevheri ” Mani ” den türemiş ve kaplıca sularının iyileştirici gücü olduğu söyleniyor.

Kahana ile birlikte rengarenk kumaşlarla, şıkırtılı eşyalarla dolu çarşılardan geçtik.

Kahana büyük bir heycanla beni esnaf arkadaşlarıyla tanıştırıyordu sonra köprünün karşısında kurulmuş gecekondularla dolu sokaklara girdik.

Kahana’ nın nüfusları oldukça kalabalık olan akrabalarıyla tanıştım, çaylarından içtim, gönülden gülücükler ile anlaştık.

Hava kararıyordu Kahana’ ya veda ettim ve Manikaran’ ın merkezine doğru yola koyuldum.

Tapınakların taş duvarlarını rengarenk gece ışıklarıyla , sıcak kaplıcalardan yükselen dumanlar kaplamıştı.

Tapınakların birinin kaplıcasına girdim, içeride kimse yoktu. Su, öyle sıcaktı ki uzun süre kalmak mümkün değildi. Suyun sıcaklığı 88 ve 94 derece arasında oluyormuş.

Özellikle romatizmalara ve pek çok deri hastalığına iyi geliyor. Tapınakların ve kaplıcaların, güçlerini yitirmiş yaşlı bilgelere eski güçlerini tekrar kazandırdığına inanılıyor.

Başka bir tapınağı daha ziyaret ettikten sonra Kasol’ a doğru yola çıktım.

Gece ışıklarıyla kaplı tapınakların üzerinden , çağıldayarak akan Parvati’ den, koca kayaların üzerinden gecenin karanlığına sıcak dumanlar yükseliyordu. Ne bereket, ne bolluk, ne cömertlik, ne paylaşım… Doğa Ana’ nın bereketi sıcak sularla birlikte Himalayalar’ ın bulutlarına karışıyordu.